Wat heb je nodig, en moet je in huis hebben een aangekochte of zelfgemaakte werpkist (afm. minimum 50cm op 50cm, hou hierbij ook rekening bij de grootte van je ras), en zorg dat de werpkist netjes is.
een grote doos kan ook, en je kunt ook meerdere dozen op verschillende plaatsen in huis gaan zetten, maar zorg ervoor dat het géén fruitdozen zijn, want deze kunnen erg gevaarlijk (ongezond) zijn, omwille van de sproeistoffen waarmee het fruit werd behandeld ! een grote bench (zo’n metalen binnen-kennel) kan ook, maar zorg dat je er dan een deken o.i.d. over hangt tot op de grond, of hang iets rond de zijkanten, zodat deze dicht & knus is, maar vooral vrij van tocht.
een paar oude (flanellen lakens, een geschikt dekentje, en/of cellulose doeken om op de bodem van de werpkist, doos, of bench te leggen. Cellulose doeken zijn erg handig, deze worden ook gebruikt in ziekenhuizen, bejaardenhuizen, als onderleggers bij o.a. incontinentie, ontsmetten en verzorgen van kwetsuren, etc. Ze zijn hygiënisch, nemen heel veel vocht op, het oppervlak van deze doeken blijft droog aanvoelen (tenzij het doek tè nat wordt), en ze hebben een plastic onderlaag zodat het vocht niet door kan gaan lekken onderaan. Je kunt ze bij de meeste apothekers kopen, maar je kan ze ook online bestellen bij verschillende instanties. Gebruik in geen geval badstof handdoeken om op de bodem van je kist, doos of bench te leggen, omdat de kittens met hun nageltjes in de lusjes kunnen vast zitten, en zich daardoor heel erg kunnen bezeren! Wat je ook gebruikt, verschoon alles tijdens & na de geboorte regelmatig zodat het hygiënisch blijft. En zorg er voor dat het laken, deken of doek, groot genoeg is, en de gehele bodem bedekt, zodat de kleintjes er niet naast of onder kunnen geraken (dan is er gevaar om te stikken!). Zet de kist, doos (dozen), of bench zeker tijdig op de plaats waar je de bevalling wilt laten plaatsvinden, en laat de poes zo’n 2 weken van tevoren kennis maken met haar werp-plaats, zodat ze er al aan kan gaan wennen, en ze de tijd krijgt om deze plek goed te keuren. Let wel, sommige poezen weigeren de door jouw uitgekozen plek… Je kan dan ‘ns proberen om de kist, doos, bench op een andere plek te zetten.
Zorg er ook voor dat je vóór de bevalling speciale kittenmelk in huis hebt, zodat je de kittens kun voeden of bijvoeden indien dat nodig blijkt. Sommige poezen houden niet van pottenkijkers, en zijn het liefs afgezonderd met hun kittens (zoals bijv. op de slaapkamer), maar de meeste poezen geven de voorkeur aan een vertrouwde ruimte waar ze graag is (bijv. de woonkamer), maar zorg er sowieso voor dat het een niet te drukke ruimte is (de meeste poezen houden namelijk niet van drukte als ze pasgeboren kittens hebben). Deze ruimte moet hoe dan ook warm zijn, en niet tochtig. Deze melk kun je kopen bij de dierenarts, ook in sommige dierenspeciaalzaken, en online. Er bestaan verschillende merken & soorten (poedervorm, en gebruiksklaar).
Zorg dan ook dat je eveneens een zuigflesje & speentjes in huis hebt, of vraag aan je dierenarts een geschikt pipetje of spuitje (vanzelfsprekend zonder naald). De omgeving & vooral de plek waar de poes haar kittens ter wereld zal gaan brengen en zal opvoeden, moet min. zo’n 26 graden bedragen, want kittens moeten het warm genoeg hebben omdat ze (net als baby’s) hun eigen lichaamstemperatuur nog niet goed zelf kunnen regelen, en ze dus ook snel kunnen onderkoelen (wat dan weer tot sterfte kan leiden). Men kan eventueel een warmtelamp (infrarood van 250watt), of warmte matje overwegen. Hang het best een thermometer in de kist, doos, bench, om de temperatuur in de gaten te houden. Indien je een warmte lamp gebruikt, zorg er dan voor dat deze slechts boven de helft van de kist, doos, bench hangt, zodat de poes ook eventueel een koeler plekje heeft om te liggen. En wanneer je gebruik maakt van een warmte matje, zorg er dan voor dat deze onder het laken, deken, of doek slechts een deel van de bodem bedekt, want de kittens houden dan wel van de warmte, maar de voor de poes is het soms wat onaangenaam, en daarom is het verstandig om ervoor te zorgen dat de poes naast het matje kan liggen terwijl ze haar kittens verzorgd/voedt. Bij de geboorte zorg je er ook voor dat er een paar zaken bij de hand liggen, zoals;
- een warme-/niet te zachte handdoek (om de kittens eventueel droog te wrijven & de ademhaling te stimuleren)
- een steriel schaartje (steriel maken doe je bijv. door onderdompelen in alcohol, of vooraf in kokend water hebt gelegd)
- een steriel koordje (bijv. dik naaigaren)
- telefoonnummer van de dierenarts
- eventueel een slijmzuigertje
- schone doeken, lakens, deken, om tijdens of na de bevalling de werpplaats te verschonen
- eventueel kun je bij de dierenarts ook een middeltje vragen om de ademhaling van kittens die het eventueel effe moeilijk hebben op gang te laten komen. Men gebruikte hiervoor lange tijd “Respirot”, maar deze is haast niet meer verkrijgbaar.
- Als je denkt/weet dat je de kittens niet uit mekaar zult kunnen houden, zorg dan ook voor iets waarmee je de kittens kunt “merken”, zoals bijv. nagellak. Je kunt één kleur gebruiken, en bij elk kitten op een ander pootje en plekje kleuren, of je kunt gewoon verschillende kleurtjes gebruiken.
- Zorg ook dat je een nauwkeurige keukenweegschaal hebt (bij voorkeur een digitale), want het is belangrijk dat je precies weet hoeveel de kittens wegen, en hoeveel ze elke dag aankomen en/of afvallen.
- Verder zijn er nog wel interessante zaken om in huis te halen zoals bijv. Nutridrops, die de kittens een extra duwtje in de rug geven wanneer ze het effe wat moeilijker hebben, of wanneer ze een wat moeilijke start hebben. En er zijn nog heel wat dingetjes, maar laat je niet gek maken, want vele van deze zaken zul je nooit gebruiken, en zijn achteraf eigenlijk een nutteloze investering geweest.
Ook kan het handig zijn om je bewust te zijn van de anatomie van de kat voor de bevalling.
De bevalling van de poes
Een kat kan zwanger raken tijdens bepaalde momenten van de vruchtbaarheidscyclus. Dan kan het zijn dat de kat een bevalling zal gaan krijgen.
Een bevalling meemaken is één van de mooiste dingen die er zijn, het is ontroerend en wonderbaarlijk. Het versterkt trouwens ook vaak de band tussen jou en je poes, het is dus zeker de moeite waard om dit gebeuren mee te maken, maar er zijn ook enkele bijkomende zaken die belangrijk zijn om te weten. Vlak voor de poes gaat bevallen zal ze onrustig gaan worden, ze kan dan last hebben van harde buiken (beginnende weeën), en vaak gaat ze dan ook heel erg woelen op de plaats waar ze zal/wil gaan bevallen, in tussentijd zal ze een slijmprop verliezen. Let wel, deze zul je niet altijd zien, omdat sommige poezen deze weglikken. Ook kan ze helder vocht via haar vagina afscheiden, dit betekent dat ze ontsluiting heeft en de bevalling niet lang meer op zich zal laten wachten. Een vlotte bevalling zal dan plaatsvinden binnen de 24u.
Is de poes vrij onrustig, dan helpt het vaak om haar op haar gemak te stellen door op een rustige wijze zachtjes tegen haar te praten, haar te knuffelen, haar buikje aaien (als ze dat fijn vindt), en vaak wordt ze gewoon al rustig door je aanwezigheid. Blijf in elk geval rustig tijdens & na de bevalling, op die manier zal zij zich ook meer op haar gemak voelen. Katten voelen stress namelijk heel goed aan, en worden er vaak ook onrustiger door… Blijf dus zo kalm en ontspannen mogelijk, op die manier zul je ook een betere hulp zijn bij eventuele problemen ! Zet alle spulletjes die eventueel van pas kunnen komen rustig klaar, zodat je ze binnen handbereik hebt als de bevalling plots begint. Leg ook een balpen & papiertje klaar zodat je elk kitten meteen kunt gaan wegen (nadat de moeder klaar is met schoonlikken, en ze even op adem komt). Als de poes dan uiteindelijk gaat bevallen, blijf je dus best zo kalm mogelijk in het belang van je poes. Wanneer ze niet op de plaats wil gaan liggen die jij voor haar had uitgekozen, probeer haar dan op een rustige manier terug op de door jouw bepaalde plaats te zetten, gaat ze echter telkens terug naar die andere plaats, laat haar daar dan bevallen (zorg wel dat het er warm is, tochtvrij, en voorzien van een laken of doek zodat het vruchtwater kan worden opgenomen en de kittens op een zachte droge ondergrond kunnen liggen). Wanneer alle kittens geboren zijn, kan u haar voorzichtig op de andere plek gaan leggen met haar kittens, vaak blijft ze dan wel liggen op die plaats. Blijft ze ook na de bevalling de plaats afkeuren, bezorg haar dan geen (extra) stress, en zoek een andere plek om haar kist, doos, of bench te zetten, bij voorkeur op de plaats die zij fijn vindt of in de buurt daarvan. Anders is de kans namelijk vrij groot dat ze met de kittens gaat slepen, en ze hen steeds verplaatst (soms zelfs verspreid op verschillende plekken), en dat moet je voorkomen, want de kittens kunnen dan gaan onderkoelen.
Vele poezen hebben helemaal geen hulp nodig, maar waarderen wel je aanwezigheid. Vindt de poes het echter niet fijn dat je er met je neus bovenop zit, ga dan wat verder zitten maar blijf dan wel in de kamer, zodat je kunt ingrijpen indien nodig. En zorg dat je handen netjes gewassen zijn. Als een kitten geboren wordt, dan zit het kitten in een vlies (vruchtzak), meestal likt/bijt de poes deze stuk nog vóór het kitten helemaal wordt geboren, en zal ze het snoetje van haar kitten gaan schoonlikken. Maar wanneer het kitten geboren is, en ze dit niet zelf doet, dan moet je het vlies zelf stuk maken (doe dit met je vingers, en gebruik hiervoor alvast geen schaar o.i.d.).
Kijk dan even aan of ze haar kitten zelf gaat schoonlikken (dit brengt ook de ademhaling op gang), en laat haar rustig begaan wanneer ze dit doet.
- Likt ze het kitten echter niet zelf schoon, dan moet jij dit gaan doen zodat het kitten niet overlijdt. Neem dan een warme (niet tè zachte) handdoek, en leg het kitten in je hand, hou het stevig maar voorzichtig vast, maak vervolgens het neusje en evt. ook het mondje schoon zodat er geen slijmpjes achterblijven en de luchtwegen vrij komen. Hierbij wordt ook regelmatig gebruik gemaakt van een slijmzuigertje (vooral bij kittens die wat moeilijk op gang komen), maar dit hoeft niet altijd te worden gebruikt. Vervolgens ga je het kitten droogwrijven, doe dit voorzichtig maar met een lichte druk, op die manier komt de ademhaling van het kitten goed op gang, en is de vacht minder nat zodat het kitten geen kou krijgt. Je zult vanzelf ook merken of de moederpoes de navelstreng doorbijt, hou het dan wel even in het oog of ze deze niet te dicht bij het buikje doorbijt (zo’n 3cm volstaat).
- Bijt ze de navelstreng niet zelf door, dan moet je dit zelf doen. Wees echter voorzichtig want zo’n navelstreng is dun, en het naveltje van kittens is fragiel. Zorg dus dat je in geen geval trekt aan de navelstreng. Neem de navelstreng vast, en duw het bloed in de navelstreng voorzichtig wat naar de placenta (weg van het kittenbuikje dus), en knip de navelstreng dan vervolgens voorzichtig (op 3cm à 5cm van het buikje) door met je nagels of met het steriele schaartje. De één doet dit het liefst met de nagels, de ander geeft de voorkeur aan een schaartje omdat de navelstreng vrij taai is. Je kan de navelstreng ook eerst wat leeg duwen, vervolgens met een steriel draadje afbinden, en de navelstreng dan net voorbij het draadje doorknippen. Zorg dat er geen lange eindjes aan het draadje blijven hangen.
- Leg het kitten dan in tussentijd terug bij de poes, of leg het even apart op een warme plek (onder de lamp, op het warmte matje, bij een warme kruik die je in een handdoek hebt gewikkeld), zodat het kitten niet gaat onderkoelen. Het hangt er maar net vanaf wat je poes toelaat, en wat het beste is (elke situatie is anders). Wil de poes haar kitten bij zich, of vindt ze het gewoon best allemaal, laat het kitten dan bijvoorkeur bij mams liggen. Het kitten gaat dan meestal al snel op zoek naar een tepel. Het zogen bevorderd trouwens de weeën, omdat de baarmoeder dan gaat samentrekken. Hou het kitten wel in het oog als de bevalling verder gaat, zodat de poes niet op het kitten gaat liggen. Leg de placenta dan vervolgens bij de moeder, zodat ze deze kan opeten. De placenta bevat namelijk heel veel voedingsstoffen die vooral belangrijk zijn voor de eerste moedermelk (colostrum), deze zorgt voor de weerstand van de kittens (tegen ziektes e.d.), en het geeft de poes ook wat extra energie. De placenta komt vaak tegelijk met het kitten ter wereld, maar kan ook een paar minuten of een half uur later pas komen, zorg dat je de placenta’s in het oog houdt, zodat je weet dat er evenveel placenta’s als kittens werden geboren ! Als de poes klaar is met bevallen en er placenta’s zijn achtergebleven, die na een uurtje nog steeds niet uit het lichaam worden gedreven, contacteer dan je dierenarts.
Sommige poezen hebben bij elk kitten hulp nodig, dus indien nodig herhaal je het hele proces zoals aangegeven bij het eerste kitten ook bij de andere kittens, geef je poes echter wel eerst de mogelijkheid om het zelf te doen, en grijp telkens pas in wanneer het nodig is. Vruchtwater moet in principe helder zijn, en mag niet vies ruiken. Het vruchtwater kan ook wat groen van kleur zijn, en in dat geval moet het eerste kitten kitten binnen het uur geboren zijn, is dat niet het geval, verwittig dan je dierenarts.
Meestal zal het volgende kitten zich al snel aanmelden, soms is dit al binnen een paar minuten, maar vaak ook binnen het half uur, en soms zelfs 2 uur nadat het eerste kitten werd geboren. Duurt het echter langer dan kun je voor alle zekerheid de dierenarts bellen, misschien zijn haar weeën niet hevig genoeg, of zit het kitten vast. De dierenarts kan haar dan eens nakijken, en indien nodig een weeën-opwekker toedienen. Als een kitten ondanks alle inspanning & zorg van de poes (en hulp van jou) alsnog niet begint te ademen, dan is nog niet alle hoop verloren… Probeer de ademhaling dan eerst op te wekken met een middeltje die je daar eventueel voor in huis hebt gehaald (zoals Respirot of Nutridrops), heb je deze niet, of wil het niet lukken met dergelijk “hulpmiddel”, dan kun je het kitten ook gaan “uitslaan”; leg het kitten dan in je hand en neem het met beide handen vast, zodat het hele kitten ondersteund is, zorg er ook voor dat je het nekje & kopje heel goed ondersteund (en in geen geval kan gaan wiebelen, of slingeren), en ga vervolgens kort maar krachtig me je armen gestrekt heen en weer slaan (boven je hoofd & naar beneden tussen je benen). Herhaal dit een paar keer, en vaak zijn de longen dan vrij van eventuele slijmen en/of vruchtwater, en door de schrikreactie die tijdens het uitslaan wordt opgewekt gaat het kitten dan in vele gevallen spontaan ademen. Lukt ook dit niet, dan is er nog weinig hoop… dit kan meerdere oorzaken hebben; het kitten kan dan mogelijk klem hebben gezeten, of heeft het teveel vruchtwater naar binnen gekregen, reeds gestorven zijn tijdens de weeën omdat de bevalling te lang duurde. Neem contact op met je dierenarts als de poes al meer dan 30min. sterke aanhoudende weeën heeft, of als de poes te lang blijft persen en het kitten niet komt, de dierenarts kan dan controleren waarom het zolang duurt, en wat eventueel de geboorte van het kitten belemmert. Als de poes echter langer als 15min. perst, en het kitten is al zichtbaar, neem dan een washandje (netjes & droog), of een schone theedoek, en neem het kopje of kontje (afhankelijk van de ligging/houding) en help voorzichtig een beetje mee terwijl de poes perst. Als je teveel weerstand voelt, stop dan onmiddellijk en bel de dierenarts op. Let wel; trek niet te hard aan het kitten, ga ook niet enkel aan één of beide pootjes trekken, help enkel mee als de poes perst (niet tussen de weeën !), en trek in de richting van de achterpoten van de poes (beetje omlaag dus). Deze zaken zijn erg belangrijk ! Durf je het niet aan om zelf mee te helpen, of weet je niet zeker of je het juist doet, dan kun je beter meteen je dierenarts opbellen.
Kittens kunnen trouwens in 3 posities liggen, en de ene is al iets makkelijker om geboren te worden als de ander;
- de kopligging (de normale houding, kopje komt eerst)
- de stuitligging (kontje komt eerst)
- en de stuitligging waarbij slechts één of geen van beide achterpoten naar achteren is gericht. Dit is voor de poes de moeilijkste.
Bij een moeilijke bevalling is een keizersnede soms de enige oplossing, sommige dierenartsen willen niet dat je dan bij de bevalling blijft, bij anderen is dat dan weer geen probleem.
Neem ook contact op met je dierenarts als;
- de poes begint te braken,
- erg onrustig wordt,
- heel erg hard hijgt,
- veel te snel ademt,
- plots een erg verzwakte indruk geeft,
- een afscheiding produceert die abnormaal is van kleur (en/of geur),
- of als ze een bloeding lijkt te hebben. Bij twijfel of onzekerheid contacteer je steeds meteen je dierenarts, het is beter geen onnodige risico’s te nemen. Beter een keertje teveel bellen, als een keer te weinig ! Weeg bij elke geboorte het kitten, en noteer het geboortegewicht. Als de kittens niet of moeilijk uit mekaar te houden zijn, dan kun je ze na het wegen ook beter meteen “merken” met een likje nagellak, zo weet je alvast met zekerheid dat je bij de volgende weging het juiste gewicht bij het juiste kitten noteert. Na de bevalling zal de poes nog wat vloeien (normaal bloedverlies), dit kan enkele dagen duren, hou dit echter wel in de gaten, de kleur mag rood of bruinig zijn, en helder (tijdens de dagen dat het vloeien begint af te nemen). Controleer ook regelmatig of de afscheiding het niet vies gaat ruiken. Is dat wel het geval, breng dan je dierenarts op de hoogte, er kan mogelijk een infectie aanwezig zijn. Het vloeien duurt meestal een paar dagen, maar als het langer dan 10 dagen duurt, breng dan je dierenarts daarvan op de hoogte. Kittens moeten zo’n 10 gram per dag aankomen, soms is dat iets minder en op andere dagen is dat dan vaak meer. Als een kitten een dag niet aankomt of afvalt, dan is dat nog geen reden tot paniek, maar dan moet het de volgende dag wel zijn aangekomen. Als het kitten erg moeizaam aankomt, dan kun je het kitten beter gaan bijvoeden. Vaak wordt aangeraden om de sterkste kittens bij te voeden, en de zwakste kittens bij de moeder te laten drinken. Dit is in principe een goede regel, maar als het kittens betreft die té zwak zijn en/of geen goede zuigreflex hebben, dan kun je je beter volkomen gaan inzetten voor deze kittens, want als de kittens allemaal samen bij mams liggen, dan krijgen de zwakste soms helemaal geen kans op een tepel, omdat ze worden weggeduwd door de andere kittens. Bij kittens met een zwakke (of geen) zuigreflex moet je het gehemelte controleren, de kans bestaat dat het kitten een open gehemelte heeft. Komen alle kittens uit het nest niet goed (of niet) aan, dan heeft de poes waarschijnlijk te weinig melk, en moet je de dierenarts verwittigen. De kittens kun je dan gaan bijvoeden. Als je de kittens volledig zelf moet gaan voeden, dan moet dit om de 2u. (24u/dag). Het is aan te raden de poes ook tijdens de zoogperiode kittenvoer te geven, kittenvoer bevat namelijk ook veel meer calcium, en dat is belangrijk voor de poes. De poes maakt namelijk veel melk aan voor haar kittens, en daardoor kan haar eigen calciumgehalte gaan zakken. Ze kan dan Eclampsie krijgen (oftewel melkziekte), dit komt enkel voor tijdens de zoogperiode door een tekort aan calcium. De poes zal dan hijgerig en onrustig zijn, er kunnen gedragsverandering optreden, en ze kan verschijnselen vertonen die op toevallen lijken. Een calciuminjectie & extra calcium aan het voer toevoegen zijn dan de oplossing. Maar je kunt dergelijke zaken maar beter voorkomen door haar een volwaardig voer te geven, zodat ze een voedingrijke melk voor haar kittens heeft, en zelf ook genoeg energie opdoet. Indien de poes Eclampsie heeft gehad, dan moet ze bij een volgende zwangerschap extra calcium krijgen (vanaf het begin van de zwangerschap). En als de Eclampsie toch nog terug zou keren, dan krijgt ze beter geen volgende nest meer. Houdt er rekening mee dat de poes na een bevalling als snel weer krols kan gaan worden, hou haar dus binnen en/of uit de buurt van open-katers (ongecastreerd), zodat ze niet meteen opnieuw zwanger raakt. Dit zou heel erg ongezond zijn voor haar, omdat haar lichaam de tijd niet heeft gekregen om te herstellen, haar weerstand zal dan ook niet optimaal zijn, en de kans bestaat dat ze dan haar huidige nest zal verstoten.
Bevalling van de kat
Even voorstellen
Ik wil jullie graag voorstellen aan Kes. Een volbloed Oosterse korthaar in de kleur Havana. Zoals alle Oosterse kortharen is Kes een zeer eigengereide dame en toen ik haar kwam uitkiezen bij de cattery, was het ook zij die mij uitkoos. Toen Kes haar eerste verjaardag had gevierd en ze een aantal keer zeer luidruchtig krols was geweest begonnen we na te denken over een nestje. We wisten dat hoeveel kittens ze ook zou krijgen, dat ze allemaal terecht zouden komen in liefdevolle en goede huizen. Maar ja een nestje. Er zijn al zoveel katten die veel beter verdienen en zou het niet heel egoïstisch zijn? We hebben toch de knoop doorgehakt en een goede dekkater gezocht. Hier volgt het verhaal van haar drachtigheid.
Dag 1, de ontmoeting
De dekkater is nog erg jong en weet in zijn jeugdigheid nog niet precies hoe het moest. Na de nodige rondjes om elkaar probeerde het paar nader tot elkaar te komen. Een aantal keer leek het te lukken en gaf Kes een boze grauw maar aan het einde van de sessie hadden we weinig hoop. Ik moest echter weer aan het werk en Kes was zodanig gekneusd en verfomfaaid dat ik niets liever wilde als haar mee naar huis mee te nemen en deze hele vertoning vergeten. Bij thuiskomst kan Kes, hoe verkreukeld ze ook is, op geen enkele sympathie van onze andere kat rekenen en kreeg ze nog een paar klappen na. Zeer in mij als beschermer teleurgesteld kruipt ze boos weg in een warm hoekje om te slapen.
Kes & kittens
Dag 4, de eerste week
Vanaf dag één hield ik Kes nauwlettend in de gaten. Sliep ze niet wat meer als eerst? Die tepels, zijn die niet dikker als normaal? Ik dook in ieder boek dat ik kon vinden en bezocht iedere internetpagina met iets over zwangerschap bij poezen. Alle informatie die ik kon vinden ging over het verkleuren van de tepels na drie weken en dat de draagtijd ongeveer 65 dagen zou duren. Gefrustreerd bleef ik Kes in de gaten houden.
Dag 10, de tweede week
De eerste tekenen! Kes glimt als nooit te voren en voelt ook een stuk zachter als normaal, zelfs een beetje fluffy. Haar buik heeft een nog niet eerder gevoelde lauwe warmte en ze eet en slaapt beduidend meer. Kes is een zeer aanhankelijke tante maar haar buik aanraken was plots iets minder gewenst en dat terwijl ik zo graag de boel in de gaten wou houden.
Dag 19, de derde week
Iedere avond probeer ik tijdens onze aaisessie de buik van Kes te begluren. De verkleuring die ik al een aantal dagen vermoedde, blijkt door te zetten. De vier onderste tepels zijn dikker en donkerder gekleurd en er ontstaan cirkeltjes zonder haar rondom haar tepels. Nu is het Kes die bij etenstijd staat te zeuren in plaats van onze andere kat en behalve de aaisessie die we altijd doen voor dat ik ga slapen, slaapt ze vooral en heeft ze weinig interesse voor de rest.
Dag 25, de vierde week
Het schoonheidsfoutje van Kes, haar hangbuikje, verdwijnt. Van boven is het ontstane buikje beter zichtbaar als van opzij maar het is overduidelijk dat ze zwanger is. Ze lijkt wel weer wat actiever als vorige week en ze speel weer wat meer met onze andere kat. Gelukkig is ze het apporteren nog niet verleerd.
Dag 31, de vijfde week
Weinig verandering deze week, al zitten we nog aan het begin van de vijfde week. Kes is iets zwaarder geworden en slaapt nu nog meer als eerst. Verder is ze wat onzekerder op haar pootjes geworden al heeft ze nog niet echt een dikke buik. Ze eet als een dijkwerker! Waar laat ze dat allemaal in dat kleine lijfje! Tijdens aaisessies hou ik haar steeds dikker wordende tepels in de gaten, ze zijn nu allemaal opgezet, al zijn de onderste toch nog het grootst.
Dag 34, de vijfde week
Nou toch wel verandering deze week, ze is een stuk zwaarder geworden en ze durft ook niet meer grote sprongen te maken. Ze heeft een mooi rond buikje gekregen en is ook weer extra lief en zacht.
Kes & kittens
Dag 38, de zesde week
Het waggelend lopen is een gevaar geworden. Vooral als Kes van tafel wil springen gaat er van alles mis. Zelf heeft ze blijkbaar niet door dat ze een flink gewicht meetorst en als ze het wel door heeft, trekt ze zich er niets van aan. Ik heb vanochtend maar Spat gebeld want met mijn Mac wil internet wel eens misgaan. Heerlijk. Lekker veel advies en de dame van Spat verheugde zich net zo op de geboorte als ik. Allerlei spullen bestelt en die krijgen we vrijdag waarschijnlijk. Voor de leuk heb ik er een stethoscoop bij besteld, kunnen we lekker naar de kleintjes in de buik luisteren.
Dag 47, de zevende week
De bezorgdienst kwam natuurlijk net op het moment dat ik niet thuis was, dus nu moet ik een constructie bedenken om het op te halen. Heel lastig want ze zitten helemaal op een industrieterrein in het midden van nix. Nou ja, het deert Kes niet, die waggelt vrolijk verder. Ze begint er steeds meer uit te zien alsof ze een voetbal heeft ingeslikt. Ik hoop dat het wel goed gaat, ze is maar zo’n klein poesje!
Dag 52, de achtste week
Natuurlijk was de stethoscoop niet nodig, het moment dat ik hem op de buik hield, gingen ze daarbinnen aan de wandel en kon je ze gewoon voelen. Ik ben reuze benieuwd hoeveel het er zijn maar ik ga geen echo laten maken, Kes mag me verrassen… Ze is een beetje chagrijnig deze week en dat heeft weerslag op onze andere kat. We proberen maar aan hem duidelijk te maken dat ze zwanger is maar hij mept haar nog steeds vrolijk rond. Ik heb ook nog de tepels van Kes ingesmeerd met Venkelthee, ze waren zo rood en opgezwollen dat ik dacht dat een beetje verzachting geen kwaad kon. Nog maar even en dan is het zover!
Dag 54, de achtste week
Kes is een beetje bang. Overal waar ik ga loopt ze met grote paniekogen achter mij aan. Ik schaam me gewoon dat ik naar mijn werk ga maar ik heb pas vanaf halverwege volgende week twee weken vrij dus ze moet nog eventjes geduld hebben.
Dag 62, week 9
Vanaf vandaag sta ik in teken van Kes. Ik heb nu twee weken vrij. Gisteravond voelde ik een heleboel pootjes en hoofdjes rond bewegen in haar buik, het leek wel een feestje. Kes wordt met de dag chagrijniger. Vanaf morgen kan het…
Dag 63, week 9
Ja, de planning is natuurlijk veel te optimistisch. Ik heb gerekend vanaf de dag dat het paar voor het eerst bij elkaar was. Dat hoeft dus niet te betekenen dat het toen ook ‘raak’ was. Misschien is het vandaag dus dag 62 of 61 of als het allemaal een beetje traag van binnen ging misschien wel dag 60… De kleintjes, ik weet nog steeds niet hoeveel maar in ieder geval drie, zijn in ieder geval volgroeit. Ik voel mooie ronde hoofdjes en dwingende pootjes. Ik geef Kes in ieder geval nog vijf volle dagen voordat ik richting dierenarts ga. We moeten helaas allemaal geduld hebben, vooral Kes en die is het ondertussen wel beu…
Dag 64, week 9
Heel wat bezoek vandaag. Mijn vader, moeder, oma en zus kwamen eens inspecteren hoe het met Kes was. Mijn zusje had hart meegenomen en dat heb ik direct aan de katten gegeven. Toen ze weg waren was Kes helemaal wild. Eerst dacht ik dat het door het bezoek en het hart kwam maar dit was toch wat heftiger. Ik liet haar nogmaals de doos zien die ze ondertussen helemaal geaccepteerd had en bleef in de buurt.
Dag 64, zes uur ‘s avonds
Om 6 uur een ijselijke kreet. Ik keek in de doos, en ja het water was gebroken en er werd een klein koekje bloederig baarmoederachtigs naar buiten geperst. Meteen alles klaargezet en mijn vriend, moeder en zus gebeld. Al was mijn moeder net weer thuis, ze sprong onmiddellijk weer in de auto en ook mijn zus was al onderweg. Ondertussen aaide ik Kes die al flinke weeën had.
Dag 64, zeven uur ‘s avonds
Om 7 uur zagen we een vluchtvliesbal uit Kes komen waar een staartje in bewoog, een stuitligging! Wat naar om mee te beginnen. Kes perste en perste en bij iedere pers kwam ie er iets meer uit. Voorzichtig deed ik mijn vingers aan de zijkant en bij iedere pers hielp ik een beetje.
Dag 64, acht uur ’s avonds
Eruit! Een zwart mannetje, de moederkoek mooi meegekomen en de tweede kwam er alweer aan. Kes keek totaal ontredderd, dit was niet te geloven! Ze rende uit de doos en kroop tussen de poten van onze andere kat. Hup terug naar het kraambed! De tweede, nu wel met de kop eerst, diende zich al aan. Dit ging een stuk gemakkelijker. Een schildpadje met witte bef en nu al een echte dame.
Dag 64, negen uur ’s avonds
Omdat Kes geen aanstalte maakte ze schoon te maken of de navelstreng door te bijten en zelfs heel erg hard ging bijten werden we een beetje ongerust. Toen ze nummer 2’s hoofd tot voorbij de nek in de bek had genomen en dreigde door te bijten pakte we ze bij haar weg en maakte bij de kittens mond en neus schoon met slijmzuiger en kneep ik de placenta af met arterieklem en nagels. Ik rolde ze in een zachte handdoek en wreef ze stevig droog. Daarna maar weer proberen bij moeder. Kes werd iets rustiger en ging ze likken en plots hoorden we Piewiew! onder haar. Na iets graven was daar plotseling nummer drie! Helemaal zonder zichtbare wee eruit gekomen! Nu begreep Kes het iets meer, ze kauwde de navelstreng door en likte deze helemaal zwarte schoon. Er was rust en we verwachten dat dit het wel zou zijn. Maar ik voelde nog beweging in haa
Dag 64, tien uur ’s avonds
En ja daar was nummer vier. Soepel kwam deze weer helemaal zwarte man ter wereld en nu werd het echt lekker rustig. Maar toch nog niet klaar want een half uurtje verder, de laatste, heel grappig getekend met een witte neus en witte ogen. Kes ligt als een slagschip op haar zij en alle kleintjes zoeken hun favoriete tepel. Ik voel nog even haar buik of daar misschien nog iets rond beweegt. Over moederkoeken hoef ik me in ieder geval niet zorgen te maken die zijn allemaal mooi meegekomen. Ik inspecteer de kleintjes grondig en weeg ze.
Zwarte man, geen tekening weegt 140 gram
Schildpad vrouwtje met wit befje weegt 120 gram
Zwarte man, een paar witte haartjes onder kin weegt 120 gram
Bruinig zwarte man, lichte cyperse tekening weegt 130 gram
Schildpad vrouwtje met witte neus en ogen weegt 120 gram
Dag 1, week 1
Er dient zich een probleem aan. Toen ik de doos in een lekker hoekje bij de kachel had gezet en zelf in bed dook, vond Kes het wel weer goed zo en dook ze zoals ze gewend is bij me in bed. Dat is niet de bedoeling! Ik zette haar terug maar ze was niet te overtuigen. Een gegeven moment sleepte ze zelfs maar een van de kittens mee in bed, als om mij gerust te stellen. Niet de bedoeling! Na herhaalde pogingen zette ik de doos maar in de kamer maar ook dat hielp niet. Dan maar de deur dicht. IJselijke kreten liet Kes en ze bleef maar voor de slaapkamerdeur brullen. Ieder half uur dat ik de kleintjes te lang alleen vond zette ik Kes terug en stelde haar gerust. Nu zit ik ’s ochtends met stekende hoofdpijn en doodmoe dit te typen terwijl Kes nog steeds niet bij de kleintjes wil blijven. Ondertussen heeft ze ook nog ruzie met onze andere kat.
Dag 2, week 1
Het moederinstinct komt langzaam op gang. Kes komt nog wel elk half uur luidkeels verkondigen dat ze kleintjes heeft en dat we nu onmiddellijk allemaal moeten komen kijken want het is helemaal ongelofelijk geweldig, maar ze neemt ook meer rust voor zogen en dat maakt mij weer erg blij want zo krijgen de kleintjes in ieder geval genoeg biest binnen.
Dag 2, week 1
Kes is nog steeds overdonderd door het wonder wat ze klaargespeeld heeft, maar blijft steeds langere periodes bij de kittens. Ze geniet van het weinige bezoek dat ik toelaat. Je ziet haar gewoon trots glimmen. Ik heb de kittens ook voor het eerst weer gewogen, dat was ik gisteren helemaal vergeten…De kittens komen niet allemaal gelijkmatig aan, maar ze komen aan en de laatstgeborene is 15 gram aangekomen. Iets minder als moet maar ik check het morgen nog een keer en hang haar gewoon iets prominenter aan de tepel.
Dag 3, week 1
Kes bloedde gisteravond licht en vanochtend ook, ik heb meteen een vraag op allerlei forums gezet en het mandje staat paraat als ik haar naar de dierenarts moet brengen. Ik hoop het niet want Kes is nu een echte moeder en wil aldoor haar kinderen in de gaten houden. Als ik het kussen ververs, wat ik twee keer per dag doe, en de kleintjes even op bed leg, moet ik Kes gewoon even in de kamer opsluiten anders gaat ze ongelofelijk slepen met ze. Ik heb ze ook weer gewogen en nu zijn ze allemaal lekker aangekomen. Allemaal 170 gram en de eerstgeborene zelfs 190 gram. Dat stelt gerust. De nachten zijn nu ook beter. Soms wordt ik wakker van gepiep omdat Kes een van de kleintjes plet of omdat ze niet snel genoeg bij de tepels kunnen maar verder is het zoete rust. Zeven tepels van Kes zijn mooi ontwikkeld en zonder kloofjes of andere ellende. Behalve het lichte bloeden is het echt een modelfamilie.
Week 2
Ja, het is echt genieten. De oogjes gaan langzaam open. We hebben de fout gemaakt tijdens een van de zwoele voorjaarsnachten het raam op een kier te zetten en nu is de helft van de familie verkouden. Een van de twee vrouwtjes en een mannetje hadden een dicht oogje met een korstje en heel wat pus. Ik heb het voorzichtig schoongemaakt met gekookt water en wattenstokjes. Zalfjes probeer ik zo veel mogelijk te voorkomen omdat ik het liefst heb dat ze zelf genezen maar als ze niet binnen twee dagen weer schone oogjes hebben gaat er toch een zalfje op. Gelukkig is het tot nog toe niet nodig geweest. Ze worden een stuk wilder en lawaaieriger maar verlaten de doos niet. Kes wel. Sinds gisteravond gaat ze ook weer aan de sleep met de jongen. Vannacht hoorde ik ook weer een boel gestommel, wat gepiep en daar lag weer een kitten in bed tussen ons. We proberen Kes duidelijk te maken dat het bed niet de beste plek is maar daar denkt zij duidelijk anders over…
Week 3
De kleintjes worden actiever, het duurt niet lang meer voordat ze naar de woonkamer verhuizen. Nu wonen ze nog in de slaapkamer. Kes brengt iedere nacht alle jongen een keer naar bed omdat dat toch de fijnste plek is en dan haal ik haar over ze weer terug te brengen naar de doos. Ik hoop dat die kleine lijfjes tegen al dat gesleep kunnen en dat ze geen blijvende schade overhouden van de sprong van het bed af maar iedere ochtend lijken ze nog wel groter en gezonder als de dag ervoor dus voorlopig gaat het goed… de oogjes zijn allemaal mooi schoon en ze kijken allemaal heel nieuwsgierig naar alles wat er gebeurd. Wat een feest!
Handige katten links:
